|
RAAR MAAR WAAR
In het Baggermuseum komen soms verassende zaken aan het licht. Zo kan het gebeuren dat je bij het onderzoeken van een gift, bv een Delfts blauw bord van vele jaren terug opeens familieverbanden in het heden ontdekt. En zo meer. Eén bijzondere gebeurtenis wil ik u niet onthouden. Via een legaat (een testamentaire bepaling) kregen wij van de testamentair executeur te horen dat een overleden en gepensioneerde vrijgezel, gewerkt hebbend voor een grote baggermaatschappij, zijn verzameling boeken aan het museum had nagelaten, die boeken gingen over baggeren, over weg- en waterbouwkunde en over zeesleepvaart.
Dus twee van onze collectiegroep richting het appartement van die meneer, in de buurt van Dubbeldam. Tien verhuisdozen volgepakt en terug richting museum, waar een van ons weken bezig is geweest met sorteren en scannen van de voorkant van die boeken, teneinde een akte van overdracht met de executeur op juiste wijze af te ronden.
Komende aan de laatste doos, zag ik op de bodem een aantal foto's liggen. De foto's bekijkende viel ik bijna letterlijk van mijn stoel, het waren foto's van mijn eigen achtertuin uit eind jaren tachtig. En aangezien mijn woning tenminste twintig kilometer verwijderd is van het appartement en bovendien over de rivier, was het gelijk een wonderlijk vraagstuk.
Tevens vond ik in diezelfde doos een boek in de Maleise taal, "Tanah Air Kita" geheten, hetgeen vrij vertaald "Ons Vaderland" betekent. Het boek, zie foto, was geschreven door N.A. Douwes Dekker, geen onbekende achternaam voor velen. Gezien de schrijver, en mijn eigen roestige Maleis, heb ik het boek opzij gelegd en de Nederlandse vertaling opgevraagd.
Op een gegeven moment was die vertaling er en sloeg ik het Maleise boek open. En toen viel ik weer bijna van mijn stoel, want op een schutblad vond ik mijn eigen naam en handtekening terug uit de zestiger jaren, en tevens de naam en het adres van de gulle gever, een Chinese kennis van mijn ouders. Zie foto. Dus weer een wonderlijk gebeuren.
Door het boek bladerend, kwam ik een bladwijzer tegen van
boekhandel de Slegte. En toen viel het (waarschijnlijke) kwartje. Het lijkt aannemelijk dat mijn vader, toen hij en mijn moeder verhuisden naar een verzorgingsappartement, zijn boekenverzameling naar de Slegte heeft gebracht. En het boek waar we het hier over hebben is waarschijnlijk toen door de overledene gekocht bij de Slegte. Waarom is dat een aannemelijke mogelijkheid? Tussen en in al die boeken bevonden zich ook bescheiden die aantoonden dat hij een of meerdere keren namens zijn werkgever, waarschijnlijk als uitvoerder, baggerwerken in Indonesië had bezocht. Dus een wonderlijke maar mogelijk verklaarbare gebeurtenis met vele zeemijlen tussen eerste en tweede gebeurtenis.
Har van der Poel, vrijwilliger werkgroep Collectie
|
